Als er grote denkers bestaan, dan ook grote doeners. Peter De Keyzer, BNP-topman af, vult boeken, columns en uw hoofd met zijn vooruitgangsdenken. Hij trackt de nieuwe industriële revolutie op de voet, beweert dat groei wel degelijk gelukkig maakt en overtuigt u in enkele lijnen van de noodzaak van het basisinkomen en de vlaktaks. Een idealist, zeker, maar wel één die 12 uur per dag werkt en u zo de Mont Ventoux af fietst.
“Ik daag iedereen uit: zet je smartphone één dag uit”
Onze afspraak met Peter De Keyzer is er een via Skype waarin laatstgenoemde meteen het voortouw neemt. Aangezien we een aantal vragen al hadden doorgestuurd, interviewt de ondernemer gewoon zichzelf. Efficiënter dan dit wordt het niet: ons halfuur zit volgepakt met kernachtig advies van een man die alles uit elke minuut wil halen.
“Ik ben er echt van overtuigd dat veel mensen zichzelf collectief richting burn-out werken”, steekt De Keyzer van wal nog voor de begroetingen — op zijn Vlaams en dus lekker beleefd en lang gerokken, we storen toch niet? — rond zijn. “Bore-out, fomo, digitale verslaving, noem het zoals je wil, volgens mij hebben we dat zelf in de hand.”
De Keyzer spreekt uit ervaring: “Ik was daar ook gevoelig voor, maar sinds ik meer discipline toepas, ben ik echt gelukkiger. Je hebt van die apps die die registreren hoeveel uur per dag je op je telefoon doorbrengt. Dat is waanzinnig, zeker als je weet wat er zich in je hersenen afspeelt, hoe er dopamine wordt gegenereerd telkens je een bericht krijgt. Die rode bolletjes zijn ontworpen om verslavend te zijn. Op die manier wordt een smartphone een grote dopamine-jackpot waarop je wilt blijven spelen. Knop drukken, shot dopamine. Melding lezen, shot dopamine. Zoiets helpt je niet vooruit, het geeft je niks extra.”
“Ik daag dus iedereen uit: zet je smartphone één dag uit. Je zult zien hoeveel meer je gedaan krijgt, hoeveel meer je kunt lezen en sporten, hoe bewuster je met je kinderen omgaat. Het verschil is gigantisch.”
“Je smartphone is een grote dopamine-jackpot waarop je wilt blijven spelen. Knop drukken, shot dopamine. Melding lezen, shot dopamine.”
Bye bye comfort zone
Op je veertigste switchen van een job in de hoogste rangen van BNP Paribas Fortis naar een startup is een keuze die kan tellen in de categorie ‘out of the comfort zone’. “Ik had veel energie, ik wilde graag geven en dingen eigenhandig veranderen”, verklaart De Keyzer zijn beweegredenen. “Zelfs al had ik als Chief Economist een redelijk vrije rol, in zo’n corporate omgeving bots je altijd weer op bepaalde grenzen, processen, mensen waar je voorbij moet.”
Vandaag runt De Keyzer samen met zijn vennoot Olivier Van Horenbeeck Growth Inc., een bedrijf dat een katalysator wil zijn voor andere bedrijven, in de eerste plaats door hun strategische communicatie naar een hoger niveau te tillen.
“Onze ambitie is dat bedrijven meteen aan ons denken als ze een vraag hebben rond hun reputatie, invloed, impact of communicatie. We werken heel graag samen met mensen die willen groeien, die opportuniteiten zien, die positief in het leven staan. Mensen zoals wij, eigenlijk. Werknemers inspireren ons en vice versa, idem met klanten. Dat maakt werken heel leuk.”
Ambitieus dus, en dat is De Keyzer ook wanneer we peilen naar zijn objectieven op persoonlijk vlak. Uit het antwoord schemert door hoe De Keyzer zijn kennis liefst ten dienste stelt van altruïstische idealen met concrete resultaten. “Ik wil deel uitmaken van een maatschappelijke beweging die mensen motiveert om het beste uit zichzelf te halen, of dat nu politiek is, in een campagne voor een beter werkend België, of door mensen te overtuigen om ondernemer te worden. Daar word ik warm van.”
Minder files, meer tijd (en harder werken)
Een nieuw bedrijf uit de grond stampen dat met twee voeten in de vuile plas van de disruptieve economie springt, klinkt niet als een strategische zet om je eigen agenda wat meer ademruimte te gunnen. En toch. De Keyzer: “Het grootste verschil tussen toen en nu, is dat ik meer tijd heb en er bewuster mee omga. Toen ik voor BNP werkte, stond ik om halfzes op om de files naar Brussel voor te zijn. ’s Avonds kwam ik thuis tussen negen en twaalf. Die files zijn een onvoorstelbare drain op je energie.”
Dat wil evenwel niet zeggen dat De Keyzer dezer dagen op zijn lauweren rust. “Vandaag werk ik tussen de tien en de twaalf uur per dag. Dat is meer dan vroeger, maar doordat ik nu een uur of vijftien bumperrijden per week uitspaar, heb ik meer ruimte om te sporten en met mijn kinderen bezig te zijn. Omdat ik mijn tijd zelf kan indelen, ben ik ook beter gefocust. Meetings in Brussel neem ik alleen nog aan als die geplaatst kunnen worden tussen 11 en 14 uur. Anders niet.”
“Vergeet iPads, de beste productiviteitsapp die ik heb, is mijn Moleskine.”
A day in the life
Het lijkt alsof Peter De Keyzer meer uren per dag heeft dan de doorsnee sterveling — en al zeker dan de doorsnee bedrijfsleider. Uiteindelijk komt alle aan op slim plannen, maar ook keuzes maken. “Ik ben op kantoor tegen 08.15, meestal als eerste. Ik probeer mijn mails altijd ’s ochtends te lezen en te beantwoorden voor follow-up. Het gevolg is dat mensen al een halve dag voor mij aan het werk tegen de tijd dat ik ga lunchen.”
“Gedurende de dag vallen er regelmatig mensen binnen, zijn er telefoons, moet je brandjes blussen en feedback geven. Alles waar concentratie voor nodig is, zoals schrijven of lezen, gebeurt dus voor of na de uren. Ergens tussen vijf en acht probeer ik te sporten. Fietsen, lopen, zwemmen of naar de fitness gaan.”
“Voor het slapengaan kijk ik nog naar een serie of luister ik naar een audioboek. The Guns of August van Barbara Tuchmann is een geweldig referentiewerk over de Eerste Wereldoorlog. Het gaat over veldslagen, optrekkende bewegingen, tactieken, oplossingen enz. Erg rustgevend, met die Brits-Engelse stem. Dat is zowat de routine om mij in slaap te krijgen.” Beredeneerd tot op het nachtkastje, met andere woorden.
Energie kanaliseren
De Keyzer is geen man van compromissen: zijn tijd is niet van de soort die wordt verspild en de drive is sterk voelbaar in alles wat hij onderneemt. Hoe humaan hij ook is in zijn denken — getuige columns in De Tijd waarin hij zich opwindt over intolerantie, narcisme en de stuurloosheid van ons bestuur — voor zichzelf is hij rigoureus.
“Ik heb zo van die regeltjes”, bekent De Keyzer. “Als ik in de week alcohol drink, bijvoorbeeld, verplicht ik mezelf om binnen de 24 uur te sporten, zodat ik niet overboord ga op recepties en zo. Die discipline heb ik nodig: als ik twee dagen niet sport, begin ik te snel te praten, is mijn zithouding verkeerd, begin ik te snoepen enzovoort. Ik heb een heleboel energie die eruit moet vooraleer ik kan focussen en werken.”
Die discipline vertaalt zich ook in praktische, organisatorische tools. “Vergeet iPads, de beste productiviteitsapp die ik heb, is mijn Moleskine. Ik maak een lijstje per dag en eentje per week. Olivier ook. Hij werkt het liefst op lege pagina’s zonder lijntjes, ik wil ruitjes. Elk gesprek, van sollicitaties tot strategische meetings, noteren we daarin. We grijpen er dus regelmatig naar terug. Als we dat kwijt zijn of toevallig niet bij hebben, zijn we echt hulpeloos.”
Mens sana, corpore sana en een glas goeie vino
De sauna, “een plaats waar je stil moet zijn en je je telefoon niet mag meenemen”, dixit De Keyzer, is waar hij om de paar weken heen gaat om het verstand op nul te zetten. Maar deze ondernemer voegt graag wat toe aan de pure fysieke loutering, liefst in de vorm van verfijnde keuken en gedegen gezelschap. Daarom organiseert hij retreats voor gelijkgezinde ondernemers.
“Transpiratie, inspiratie, degustatie, noemen wij dat. Al twee edities lang nemen we met Growth Inc klanten en contacten mee om te gaan fietsen. Het eerste jaar doorkruisten we de landschappen van Umbrië en Toscane, de vorige editie fietsten we rond het meer van Genève. ’s Avonds is er lekker eten en luisteren we naar een spreker.”
Deelnemers zijn ondernemers, CEO’s, financierders, managers… “Mensen uit verschillende hoeken, die liefst wel wat kunnen fietsen, van een uitdaging houden en met wie je een interessant gesprek kunt hebben. Er komt altijd business uit, zowel voor ons als voor hen onderling.”
“Minder elektronisch communiceren helpt mij om de focus te behouden.”
De truc met de omgekeerde telefoon
Efficiënt omgaan met tijd heeft ook zijn invloed op hoe je omgaat met afleiding. Als bron van verstrooiing wijst De Keyzer meteen zijn smartphone aan als schuldige, evenwel niet zonder meteen ook zijn oplossing voor het probleem uit de doeken te doen. “Als ik aan het werk ben, draai mijn smartphone gewoon om. Ik krijg ook geen meldingen van WhatsApp, Facebook enzovoort op mijn scherm. ’s Nachts zet ik alle dataverkeer af en kan ik enkel gebeld worden als er iets in brand staat.”
“Wat ik ook durf doen is mails niét lezen. Gewoon een paar uur niet naar mijn smartphone kijken, en dan op een halfuur tijd de hele mailachterstand bijwerken. De helft van de problemen zijn al opgelost en de andere helft is op een halfuur opgeruimd, wat veel sneller is dan wanneer je het doorheen de dag laat aanslepen.” Conclusie van een man wiens tijd heilig is? “Minder elektronisch communiceren helpt mij echt om de focus te behouden.”